Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: post 1603

Formy: bezok. wezdrgnąć się; ~ cz. prze. lp m 3. os. wezdrgnął się; lm mos 3. os. wezdrgnęli się; nmos 3. os. wezdrgnęły się; ~ cz. przy. pr. lp 3. os. wezdrgnie się; lm 3. os. wezdrgną się; ~ im. uprz. wezdrgnąwszy

Znaczenia:

hasło w opracowaniu - nie podano jeszcze definicjiMogłeś to wycierpieć a nie wezdrgnąć się, gdyś słyszał wrzask jej w komnacie, a wiedziałeś, iż nie sam tylko Dymitr był z nią w łożnicy? GórnDzieje 186. A ponieważ w tych punktach, które by nam jeno do wedługmyślnej sejmu odprawy usłużyć mogli, jm. ks. arcybiskup na danie nam dezyderowanej asekuracyjej wezdrgnąć się raczył, przyszło nam recurrere do tego, co rozumiemy... AktaPozn I/1 346. Dlatego od naszego indyjskiego brzegu Żaden się nie podyjmie do Europy biegu; Z Europy także do nas żaden się nie kusi I na mało podobny pław wezdrgnąć się musi. ArKochOrlCz I 335. Obaczywszy zrázu niespodziewáną potęgę Pogáńską/ trudno się było nie wezdrgnąć nierowney dáleko garśći ludzi: ále skorosmy się stárli/ niewiem czego nam w powinnośćiách nászych nie dostawáło. SzembRelWej . W tym, nakładszy na talerz, częstuje mię śledziem Gospodyni, lecz że był rozwarzony srodze, Zgarnę żur, aż mysz duża wystawi dwie nodze. Wezdrgnąwszy położę nóż, a gospodarz: ... PotFrasz2Kuk II 424. Niepotrzeżonym iadem náuk zdrożnych, Pooszukiwał sumnienia Wielmożnych, I sam choć sobie tuszy przy niewstydźie, Wezdrgnie się dźieł swych, iák ná orżech przydźie. ChrośJob 90.